ଶବ୍ଦ ଖେଳ
ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ
ଲୋକ ଜୀବନର କଥା ସହଜ ସରଳ
ବଖାଣିବା ପାଇଁ କିଆଁ ଏତେ ଶବ୍ଦ ଖେଳ
ସେ କାଳର ପାଠକ ତ କେହି ଜଣେ ନାହିଁ
ଏ କାଳ ନୂଆ ପାଠକ ବୁଝିବ କିପାଇଁ
ଭାବ, ଭାଷା ଚାଲୁଥିଲେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ବାଟେ
ପହଂଚିବା ଅସଂଭବ ପାଠକ ନିକଟେ
ଶବ୍ଦଜ୍ଞାନ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରେ ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି
ଅବଶ୍ୟ ହରାଏ ତାର ଭାବିବାର ଶକ୍ତି
ଅଜଣା ଅଚଳ ବହୁ ଶବ୍ଦର ସଂଭାର
କରିପାରିନାହିଁ କେବେ ଭାବନା ସଂଚାର
ଏବର ଭାଷାରେ ଲେଖି ଏବର ଭାବନା
ଏବର ପାଠକ ପାଇଁ ସାହିତ୍ୟ ରଚନା
କରିବା ଅଟଇ ଯେଣୁ ଖୁବ୍ ଭଲ କାମ
ଅତୀତର ଆଶ୍ରା ନେଇ ପୋଷିବାନି ଭ୍ରମ
ସ୍ଥାନ, କାଳ, ଜନ ଠାରୁ ହୋଇଲେ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ
ଆପେ ଆପେ କମିଯାଏ ସାହିତ୍ୟର ମାନ
ଭବିଷ୍ଯତମୁଖୀ ହୋଇ କରିଲେ ଲିଖନ
ହୁଏତ ଆଗ୍ରହୀ ହେବେ ଆଗାମୀ ସଂତାନ
କରିବାକୁ ସ୍ବଭାଷାର ସାହିତ୍ଯ ପଠନ
ଭାଷାପ୍ରେମୀ ସମାଜଟେ କରିବେ ଗଠନ
ଏହି ସବୁ ଅଟେ ମୋର ଆପଣାର ମତ
ଲେଖକ କରଂତୁ ଯାହା ବୁଝଂତି ଉଚିତ
ସମସ୍ତଂକୁ ସବୁ କଥା ଏଠି ଯେଣୁ ଜଣା
ଭାବ ଲିଖନରେ ଲାଗିଥାଏ କଟକଣା
ପୂର୍ଣ ସ୍ବାଧୀନତା ବିନା ଭାଷାର ଉତ୍ଥାନ
ହୋଇଥାଏ କାଳ୍ପନିକ ତୁଚ୍ଛ ଦିବାସ୍ୱପ୍ନ